روزای سخت{تب کردن گل پسر}

سلام مامان فدات بشم

عزیزه دلم این روزا روزایه سختی رو هر دومون میگذرونیم.

دو شب پیش بصورت کامل غافل گیرانه تب شدیدی کردی

و بی قرار شده بودی و تو خونه نه تب بر و استامینوفن داشتم

نه بابایی خونه بود خلاصه مامانی خدارو شکربا  مادرجون{مادر همسرم} تو یه ساختمون زندگی میکنیم و

شب رفتیم پیششون و با کمترین امکانات و پاشویه دادن و گذاشتن خیار به بدنت

تبت رو تا حد امکان پاین اوردیم

و بعدش هم بردیمت دکتر و تشخیص ویروسی شدن و چرک کردن گوش راستت رو

دادن بهمون راهکار هایی دادن که فعلا تا یه هفته حمام نبرمت و وقتی هم

خواستم ببرمت تو گوش هات پنبه بزارم و گوش هاتو خشک کنم. و دکتر گفت

احتمال داره با مصرف داروهات بدنت واسه مدتی پر از جوش های قرمز بشه و بهم

اطمینان داد که نترسم  و اگه بزنه بیرون یعنی رو به بهبودی هستی.

تمام هستی من نمیدونی چه حالی هستی چشمات قرمزه قرمزه وهنوز هم تبت

پایین نیومده و مراقبت هستم. 2 شب هم هست بالا سرت تا صبح بیدارم تا خدایی

نکرده تبت بالاتر نره و تبت رو میگیرم و مراقبت هستم.

مامانی ازت میخام که احترامه همه بزرگتر هات رو داشته باشی چون وقتی مریض

بودی همه نگرانت بودن و پدر جون{پدرشوهرم }و مادر جون {مادرشوهرم}هر لحظه

احوالت رو میپرسیدن و کمک حال مامان بودن و سریع بردنت دکتر و منم ازشون

ممنونم. چون بابامحمد تا ظهر کنارت بود و همرام بود و پا به پایه من کمکت کرد

ولی بعدش به اجبار رفت کار و من تنها شدم اما واقعا دستشون درد نکنه که همرام

بودن

عسلم امروز هم واسه اولین بار و به تنهایی ایستادی فدایه پیشرفت هات برم

مامان جونم الان هم خونه مادر جون{مادر مامان} هستیم واز بابا علی{پدر مامان}و

مادرجون هم بابت همراهیشون ممنونم

خدایا شکرت که من و بابایی< مامان و بابا< به این مهربونی داریم

گلم خدا کنه که این تب کردنات و بی قراری هات از دندونات باشه و با جوانه زدن

اولین دندونت شادی رو به من هدیه بدی